تأثیر خوانایی گزارشگری مالی بر معیارهای ریسک پروژه حسابرسی

هدف: گزارشگری مالی پیچیده با خوانایی کمتر، موجب افزایش تلاش حسابرسان در راستای مدیریت ریسک پروژه حسابرسی خواهد شد. بر این اساس و با توجه به اهمیت گزارشگری مالی و خوانایی و ‌فهم‎پذیر بودن آن برای ذی‌نفعان و نیز، نقش حسابرسان در اعتباربخشی به صورت‌های مالی، هدف این پژوهش بررسی تأثیر خوانایی گزارشگری مالی بر معیارهای ریسک پروژه حسابرسی است. روش: بر اساس مبانی نظری و تجربی پژوهش، تأخیر گزارش حسابرسی، حق‌الزحمه حسابرسی، اظهارنظر ابهام در تداوم فعالیت و تغییر حسابرس، به‌عنوان معیارهای ریسک پروژه حسابرسی انتخاب شدند. داده‌های 150 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1391 تا 1397 جمع‌آوری شد و فرضیه‌های پژوهش با استفاده از داده‌های ترکیبی و به‌کارگیری رگرسیون چندگانه و لجستیک آزمون شدند. یافته‌ها: بر اساس نتایج پژوهش، شرکت‌هایی که خوانایی گزارشگری مالی آنها کمتر است، تأخیر گزارش حسابرسی طولانی‌تر، حق‌الزحمه حسابرسی بیشتر و به‌احتمال بیشتری اظهارنظر ابهام در تداوم فعالیت دریافت کرده و در مقایسه با سایر شرکت‌ها تغییر حسابرس بیشتری دارند. این نتایج نشان می‌دهند که در شرکت‌های با خوانایی گزارشگری مالی کمتر، حسابرسان با ریسک حسابرسی بیشتری مواجه می‌شوند و باید تلاش بیشتری کنند. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهند که خوانایی گزارشگری مالی، در رابطه با ریسک حسابرسی اطلاعات اثربخشی ارائه می‌کند و بر تصمیم‌های حسابرسان تأثیر ‌می‌گذارد. این یافته‌ها برای بسط زبان‌شناختی، بهبود خوانایی و افشای کافی در گزارشگری مالی برای قانون‌گذاران و تدوین‌کنندگان استانداردهای حسابداری و حسابرسی در راستای تدوین دستورالعمل‌هایی برای افزایش خوانایی مناسب است و حاکی از اهمیت ویژگی‌های کیفی اطلاعات بر اثربخشی تجزیه و تحلیل و تصمیم‌های سرمایه‌گذاران است.